Metoda leczenia, która na Dalekim Wschodzie była znana w starożytności, głównie na obszarze dzisiejszych Chin, Mongolii i Japonii. Według naukowców mogła być znana już w epoce brązu w Europie Środkowej około 5200 lat temu.
Technika ta polega na wkłuwaniu w skórę metalowych igieł akupunkturowych, których zadaniem jest stymulacja akupunktów. Celem takiej terapii jest udrożnienie kanałów energetycznych, co prowadzi do wzmocnienia energii qi (czyt. chi) i poprawia ukrwienie. Często stosowana jest w leczeniu bólu. Zwłaszcza pochodzenia mięśniowego, neurologicznego i artretycznego. Wykorzystywane w akupunkturze punkty są ściśle opisane na mapie ludzkiego ciała.
Akupunktura jest dyscypliną tradycyjnej chińskiej medycyny powszechnie stosowaną w Chinach. Coraz częściej wykorzystywana jest na Zachodzie jako dopełnienie medycyny konwencjonalnej.
