Refleksologia to nieuznawana przez konwencjonalną medycynę metoda, która poprzez uciskanie określonych obszarów na stopach, dłoniach lub np. uszach zmierza do leczenia różnych schorzeń, dzięki powiązaniu obszarów zwanych refleksami z konkretnymi narządami.
Według refleksologii uciskanie określonych obszarów za pomocą kciuka i palców prowadzi do poprawy funkcjonowania powiązanego z danym miejscem narządu lub obszaru ciała. Założenie to opiera się na twierdzeniu, że obszary ciała lub narządy mają swoje odzwierciedlenie w tzw. refleksach – ściśle określonych polach na stopach i rękach.
Masaż tego typu ma – zdaniem praktykujących go specjalistów – poprzez stymulowanie przepływu energii wspomagać procesy samoleczenia. Refleksologia zakłada bowiem, że narządy współzależą od siebie, a ich leczenie polegać ma na przywróceniu równowagi energetycznej. Metoda ta posługuje się dokładnymi „mapami” zasięgu refleksów.
Praktykowanie refleksologii miał w 1913 r. zapoczątkować na Zachodzie amerykański masażysta dr William Hope Fitzgerald, który stworzył tzw. terapię strefową. Oparł się przy tym na starożytnych (m.in. egipskich) terapiach wykorzystujących masaż punktowy. Następnie rozpowszechnieniem tego rodzaju masażu zajmowała się w USA Eunice Ingham, autorka książki na temat refleksologii oraz założycielka szkoły dla adeptów masażu tą metodą.
Refleksolog jest w Polsce legalnym zawodem. Refleksologia jest jednak krytykowana. Podkreślany jest brak niezależnych badań, które potwierdzałyby skuteczność tego działania oraz fakt, że medycyna alternatywna może dawać poczucie fałszywego bezpieczeństwa chorym.
