Bania to wschodnioeuropejska odmiana sauny, zwykle mieszcząca się w drewnianym domku. W środku jest piec opalany drewnem, przy pomocy którego rozgrzewane są kamienie. Później w celu wytworzenia gorącej pary wylewana jest na nie woda.
W oczekiwaniu na kąpiel można napić się naparu ziołowego lub herbatę z dodatkami – na przykład miodem. Następnie rozgrzane ciało jest chłostane gałązkami brzowowymi, jałowcowymi bądź pędami pokrzywy. Po wyjściu z bani ciało schładza się poprzez krótką kąpiel w zimej wodzie, stąd często mieści się ona na brzegu rzeki lub jeziora.
W tradycji bania pełni funkcję higieniczną oraz społeczną pozwlalając m.in. na wspólne spędzanie czasu podczas zbiorowych seansów.
W Polsce tradycja ta spotykana jest na Suwalszczyźnie. Według archeologów bania znana jest u Słowian w Europie Środkowej od VIII wieku.
